Το χωρίο Μπασκάντ βρισκόταν νάμεσα στο Κατάρ/Γατάρ και στο Καβάρτ, στην αγκαλιά της θαυμάσιας φύσης των βουνοπλαγιών του διάσημου βουνού Κρκόρα. Αυτός ο ελληνικός οικισμός χτίστηκε στα μέσα του 19ου αιώνα. Το 1853, ο Έλληνας βιομήχανος Χαρλάμπι Κοντούροβ έχτισε το πρώτο εργοστάσιο χαλκού, σταδιακά αυξάνοντας την ισχύ του. Περισσότεροι από εκατό Έλληνες εργαζόμενοι ήρθαν από την Τραπεζούντα, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν εδώ και έχτισαν σπίτια. Οι Έλληνες έχτισαν επίσης υδραυλικό εργοστάσιο, αρτοποιείο, άνοιξαν οικονομικά καταστήματα, έθεσαν τα θεμέλια για την ευεργεσία (έχτισαν το σχολείο του Καβάρτ), ίδρυσαν κήπους.
Το 1865 οι Κοντούροβ έχτισαν την ελληνική εκκλησία Άγιος Χαράλαμπος την οποία οι ντόπιοι αποκαλούσαν ” Εκκλησία των Μπερδζέν “. Η εκκλησία σε ημικατεστραμμένη κατάσταση υπάρχει μέχρι τώρα . Το θολωτό κτίριο είναι κατασκευασμένο από συνδυασμό τοπικό, σκούρο καφέ πωρολίθο και βασάλτη. Η χρήση του ασβεστολίθου, που ποικίλλει μεταξύ του κίτρινου και του άσπρου χρώματος,για τα κουφώματα παραθύρων και για τα άλλα σχέδια του κτίριου, έχει δώσει μοναδικό χρώμα στην εκκλησία. Στην δυτική πρόσοψη της εκκλησίας βρίσκεται το καμπανάριο . Έκει βρίσκεται επίσης το μαυσωλείο του οικοδόμου-μάστορα. Στα 1918-1920, όταν εγκρίθηκαν οι σοβιετικοί κανόνες, οι Έλληνες οι οποίοι ζούσαν σε αυτήν την περιοχή περισσότερα από 70 χρόνια, έχουν φύγει από τον Μπασκάντ και από το Καπάν, εγκαταστάθηκαν στο Γερεβάν, στην Τιφλίδα, στο Βόρειο Καύκασο. Αργότερα στο χωριό κατοικήσαν Αρμένιοι.
Μεταφράζει η Ναΐρα Καραπετιάν